Нясвіжскія навіны Вось і падыходзіць лета да свайго завяршэння. Хоць надвор’е і радуе нас цёплымі дзянькамі, ў паветры ўжо адчуваюцца ўсім вядомыя асеннія ноткі. Ночы значна пахаладзелі, а раніцы ўжо часцей сустракаюць нас вераснёўскімі туманамі. Лісце ўжо пачынае дзе-нідзе жаўцець. Адным словам, — восень. У такі час нападае нейкі незразумелы і неапраўданы сум. Маўляў лета вось-вось скончыцца, а да наступнага яшчэ далёка. На шчасце, ў Нясвіжы ёсць, чым развеяць смутак. Амаль кожныя выхадныя мясцовыя артысты радуюць гараджан і гасцей сваімі яркімі і святочнымі выступленнямі.
У нядзелю, 27 жніўня, адбыўся заключны канцэрт арт-фэсту “Праводзім лета разам”. На некалькі гадзін звыклая для несвіжан пляцоўка скверу ля фантана ператварылася ў сапраўдную арт-прастору. Праграма канцэрту была надзвычай багатай, ўвесь сцэнарый увогуле быў падзелены на некалькі блокаў: народны, дзіцячы і эстрадны. Атмасфера свята была сапраўды ўрачыстай, ды і гасцей сабралася нямала. Паслухаць песні ў выкананні аматарскіх калектываў Нясвіжчыны прыйшлі людзі рознага ўзросту. І кожны пачуў музыку на свой густ.
Канцэртная праграма пачалася з любімай усімі народнай песні “Цячэ вада ў ярок” у выкананні ансамблю “Суседзі” Грыцкевічскага сельскага дома культуры. Звыклая і мілая сэрцу мелодыя, знаёмыя кожнаму беларусу з дзяцінства словы — гледачы праважалі артыстаў авацыямі. Творчыя калектывы змяняліся, але эмоцыі ад іх выступленняў засталіся нязменнымі — кожны выхад новых артыстаў на сцэну выклікаў захапленне ў слухачоў. Народны ансамбль “Лянок” Аношкаўскага сельскага дома культуры падараваў гасцям мерапрыемства песні “Колокольчики” і “Рябина”, народны ансамбль песні “Ланская бяседа” выканаў вядомыя ўсім кампазіцыі “Варенька” і “Я встретил розу”. “Греховодница” і “Пожелаю” ў выкананні ансамбля песні “Славіца” Слаўкаўскага сельскага дома культуры былі сапраўдным падарункам гасцям. Так задорна і весела выконваліся народныя песні, што многія слухачы не змаглі ўсядзець на сваіх месцах і пайшлі ў пляс.
— Хоць узрост у мяне ўжо немалы, — дзеліцца з чытачамі “НН” несвіжанка Людміла Паўлаўна, — але пачуўшы гэтыя песні не магу сядзець на лаўцы. Ногі быццам самі вядуць у танец. Зразумела, узрост і здароўе ўжо не дазваляюць мне скакаць, як у маладосьці. Але ж крыху патанцаваць я ўсё ж магу сабе дазволіць. Разумееце, гэтыя кампазіцыі — мая маладосць. Як толькі чую, адразу ў галаве ўспаміны. І такія цёплыя, добрыя. А канцэрт на свежым паветры мне і ўвогуле нагадвае так званыя “маёўкі”. У часы маёй маладосьці іх ладзілі рэгулярна. Ох, жыццё-жыццё! Як хутка ўсё праходзіць. А здаецца, што вось нядаўна ўсё гэта было. Артысты мне падаравалі не проста добры настрой, а быццам вярнулі ў тую дарагую сэрцу пару!
Калі народны блок змяніўся эстрадным, народу ў скверы яшчэ дабавілася. Многія прахожыя, пачуўшы знаёмыя песні ў цудоўным выкананні, далучаліся да гледачоў. Не пакінулі гасцей свята без інтэрактыву: арганізатары правялі віктарыну для прысутных. Пытанні даволі простыя, але датычыліся непасрэдна цыклу канцэртаў. Многія гледачы атрымалі прыемныя салодкія прызы.
Эстрадная частка змяшчала выступленні духавога аркестра Нясвіжскага раённага цэнтра культуры пад кіраўніцтвам К. Марыніча. Ансамбль песні “Каларыт” Сноўскага СЦК выканаў папулярныя кампазіцыі “Дива” і “Каракум”. Артыстка з в. Лысіца Сафія Мацэвіло парадавала прысутных танцавальнай кампазіцыяй “Цыганка”. Ансамбль песні “Натхненне” Затур’янскага сельскага дома культуры выконваў “Платье в горошек” і “Горький мёд”. Госці свята былі ў захапленні і праважалі артыстаў шчырымі апладысментамі.
Асаблівай увагі заслугоўваюць выступленні маленькіх артыстаў. Вакальная студыя “Фортэ” ДУК “Нясвіжскі РЦК” спявала песню “Праздник в городе нашем”, а “Нота” з РЦНТ — “В ритме музыки”. Маленькая зорачка свята Карына Кулага весела і па-дзіцячы непасрэдна выканала вядомую песню “Комарики”. Варта сказаць, што маладое пакаленне артыстаў трымалася на сцэне не горш за дарослых. Слухачоў яны ўразілі не толькі бездакорным выкананнем, але і прыроднай харызмай, уменнем трымацца на публіцы.
Сквер ля фантана выглядаў як сапраўдная арт-прастора. На мальбертах былі размешчаны карціны мясцовых мастакоў. Іх тэматыка і жанры разнастайныя — тут можна было пабачыць многае: ад ікон да гарадскіх пейзажаў. Народныя майстры таксама прадставілі свае работы. Кожны мог купіць сабе сувенір на памяць аб падзеі. Удзельніцы аматарскага аб’яднання “Дбайныя гаспадынькі” з Ланскага СДК падрыхтавалі смачныя пачастункі для гасцей.
— Мы займаемся аднаўленнем рэцэптаў традыцыйных беларускіх страў, — расказвала кіраўнік аб’яднання Святлана Дзянішчык. — Гэта не толькі вельмі цікава, але і надзвычайна важна для захавання культуры і традыцый нашага раёну. Нацыянальная кухня — адзін з важнейшых складнікаў традыцыйнага побыту. Ідэя аднаўлення беларускіх нацыянальных страў узнікла ў мяне даволі даўно, а з цягам часу да гэтага далучыліся і другія гаспадыні. Мне падаецца, што гэта вельмі цікава: паспрабаваць тую ці іншую страву, прыгатаваную так, як яе спрадвеку гатавалі менавіта на Нясвіжчыне. Усё, што вы бачыце на нашым стале прыгатавана рукамі ўдзельніц нашага аб’яднання. Акрамя салодкага печыва, госці свята сёння змогуць пачаставаць ланскую юшку.
Ірына Ефішова
