Нясвіжскія навіны Светлыя, з радаснай усмешкай, твары. Яркае полымя свечак. Прыгожае ўбраненне храмаў. Мудрыя словы велікоднага трапара. І адзінае імкненне здзяйсняць добрыя справы, з чыстымі думкамі сустракаць кожны дзень, пражываць кожнае імгненне… Вернікі праваслаўнай канфесіі Беларусі святкавалі Уваскрэсенне Хрыстова. Яны ішлі ў храмы, каб далучыцца да ўрачыстай падзеі, адчуць Божую міласць, яго заступніцтва, наказ жыць у міры і міласэрнасці.
Са сваім народам у гэты светлы дзень быў і наш Прэзідэнт. Звяртаючыся да ўсіх жыхароў краіны падчас наведвання ў нядзелю Спаса-Прэабражэнскага храма ў Шклове, ён пажадаў міру і здароўя і запэўніў, што ў нас і “заўтра будзе ўсё нармальна”, мы можам і далей жыць мірна і спакойна.
Святое, светлае свята. Аб ім — пераклік царкоўных званоў.
Але ж ёсць на зямлі мясціны, дзе царкоўнаму звону процістаяць узрывы снарадаў. Так, і ў велікодную ноч яны падалі на галовы нашых братоў-славян у Данбасе. Ракетнымі сістэмамі залпавага агню “Град” ваенныя нацысцкага кіеўскага рэжыму ператварылі святочную ноч у Свята-Прэабражэнскаім саборы Данецка ў чарговы згустак бяды і трагедыі. Гэты храм у Варашылаўскім раёне — галоўны ў горадзе. Шмат людзей сабралася памаліцца — за хутчэйшае заканчэнне вайны, за здароўе сваё, родных і блізкіх, асвяціць кулічы і велікодныя яйкі. 20 ракет упала паблізу ад сабора. Загінула цяжарная жанчына (супакой, Божа, душу яе і дзіцяткі, якое не паспела прыйсці на гэты свет!), некалькі чалавек было паранена, у тым ліку святар.
Ад удараў боепрыпасаў пацярпелі два дзіцячыя садкі, тэрыторыя цэнтральнага рынка. Ворагі білі прыцэльна па грамадзянскіх аб’ектах. Неслі смяртэльны агонь — замест жыццесцвярджальнага агню ад Труны Гасподняй.
А ва Украіне кіеўскі рэжым даўно пачаў ганенне на кананічную ўкраінскую праваслаўную царкву. Учыняюць пагромы ў храмах, выганяюць, зневажаюць прыхаджан, затрымліваюць святароў. Цэрквы захопліваюць раскольнікі. Д’ябалы ладзяць свае крывавыя сатанінскія танцы на векавой людской веры, на агульнахрысціянскіх каштоўнасцях.
Фашысты, нацысты, нелюдзі не ўмеюць інакш. Гэта іх ідэалогія. Хаця царква — месца для прыхаджан і Бога, а не для палітычных разборак.
У такія ж велікодныя дні 1999 года самалёты блока НАТА бамбілі Саюзную Рэспуб-ліку Югаславію, канкурэнта ЗША на Балканах. У цэлым 78 дзён бамбілі сіламі 18-і краін “культурнай” Еўропы і іх сюзерэна — Штатаў. Скінулі тысячы крылатых ракет і дзясяткі тысяч бомбаў. Загінула больш 3 тысяч чалавек, каля 10 тысяч было паранена. Дзве трэці з іх — цывільныя людзі, таму што бамбілі і грамадзянскія аб’екты. З-за скінутых 15 тон абяднёнага ўрану ў 2,5 раза ў краіне вырасла захворванне на анкалогію. За 10 гадоў захварэла каля 30 тыс. чалавек. Сёння Сербія стаіць на першым месцы ў Еўропе па ракавых паражэннях. Тую смяртэльную аперацыю натаўцы назвалі “Ангел міласэрнасці”. Які цынізм! А пасол ЗША ў Сербіі нядаўна сказаў: “Сербы павінны зразумець і забыць”.
У нас Вялікдзень быў сапраўды Вялікім Днём. Добрым, радасным, шчаслівым. Мірным! Цаніце гэта і беражыце мір!
