Георгій Іванавіч АНТАНОВІЧ, механізатар ААТ “Новае жыццё”:
— У Палацы Рэспублікі я пабываў цяпер у другі раз. Першы — у 2013 годзе, калі мяне ўзнагароджвалі медалём “За працоўныя заслугі”. Толькі тады мерапрыемства праходзіла ў малой зале. А 80-годдзе Міншчыны святкавалі ў вялікай зале Палаца. Я вельмі задаволены, што з’ездзіў. Адзін канцэрт чаго каштаваў! Можна сказаць — цвет беларускай сцэны дэманстраваў сваё творчае майстэрства.
Свята 15 студзеня было вельмі добрым. Ну, а 16-га выйшаў на работу. Мой трактар МТЗ-952 якраз стаяў на рамонце. Я на ім у агрэгаце з кормараздатчыкам рыхтую корм для кароў і маладняку буйной рагатай жывёлы. Займаюся гэтым дзесяць гадоў.
А летам саджуся за штурвал збожжаўборачнага камбайна. На збожжавай ніве шчырую больш за 30 гадоў. Апошнія 12 займаў першае месца ў гаспадарцы па намалоце зерня. Так, летась на камбайне “Лексіён-580” убраў 248 гектараў, намалаціў больш за 2500 тон у фізічнай вазе. Увайшоў у дзясятку лепшых камбайнераў раёна. Памочнікам у мяне працаваў Віктар Паўлавіч Антановіч, слесар па рамонце сельгасмашын.
Пасля была ўборка кукурузы на зерне. Яе намалаціў таксама шмат — 2400 тон. Але як цяжка даваліся гэтыя тоны! Мы быццам спаборнічалі з непагаддзю — хто каго? Лье дождж — стаім, чакаем. Спыняецца ён — спрабуем жаць, выбіраючы ўчасткі, куды можна ўлезці. Так і адваявалі ўраджай у надвор’я.
Чым яшчэ адметным быў мінулы год? У нашых Аношках праходзілі раённыя дажынкі. І да гэтага свята аграгарадок падрыхтаваўся вельмі добра. Дарогі, вуліцы, тратуары, скверы, будынкі — усё абнавілася. Памятаю, асфальт у нас клалі ў 80-я гады. Канешне, за такі перыяд часу ён знасіўся. А цяпер — прыемна праехаць, прыемна паглядзець. Правільна прынялі рашэнне праводзіць гэтае свята па сельгаспрадпрыемствах. У кожным аграгарадку нешта падрамантуецца. І прыгожа, і камфортна.
Запісала Тамара ПРАЛЬ-ГУЛЬ.
Фота Святланы ПОЛьСКАЙ.